woensdag 6 augustus 2014

 VOGELRIJMEN




de Turkse tortel

NEDERLAND IS EEN OPEN LAND.

MET GRENZEN OP PAPIER.

EEN MENS HOUDT DAAR REKENING MEE

MAAR DAT DOET GEEN ENKEL DIER.

ZE VLIEGEN, DRIJVEN, KOMEN AAN;

VAAK GEDWONGEN,

 SOMS VOOR HUN PLEZIER.




ZO HEEFT DE TORTELDUIF ZICH AANGEPAST.

HUN GEKOER KLINKT IN ELKE STRAAT.

EN

WIJ ZIJN ALLANG VERGETEN,

DAT HUN WIEG IN TURKIJE STAAT.




MUSSEN

De mussen hippen op een lijn.

Tevreden over hun samenzijn,

een volle maag,

de zonneschijn.

Een vreemde vogel valt dan op.

Geen bruine, maar een groene kop.

Toch past de vreemdeling wonderbaar

in deze ontspannen vogelschaar.

Het resultaat lijkt niet groot,

zelfs eerder klein.
Het kost hen geen enkele moeite

 samen ongedwongen vogel te zijn




VOGELVRIJ VERKLAARD

wie schiet er nu een houtduif dood

die is toch niet goed bij zijn hoofd

door een telescoop zie je de schoonheid niet

die deze vogel je ogen biedt

geen hinder, vredig, een eigen lied

altijd samen,


maar onverwacht,

wordt een van hen om het leven gebracht

en het weinige vlees, dat het heeft vergaard

wordt straks op uw borden opgebaard.

en ergens, ergens om ons heen

sterft een houtduif, geheel alleen

Geen opmerkingen:

Een reactie posten